“Ψυχές που τις άγγιξε ο
ήλιος”
της Τάνιας Θεοδοσίου
Εκδόσεις: Μιχάλη Σιδέρη
Σελίδες: 472
Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Η Τάνια Θεοδοσίου είναι μια
συγγραφέας που εκτιμώ πολύ,
για την ευγένεια, το ήθος της
και κυρίως τη συγγραφική
της δεινότητα! Αυτό είναι το
τρίτο βιβλίο της που διάβασα
και ομολογώ πως, και πάλι, με
άφησε εντυπωσιασμένη από την όμορφη, γλαφυρή γραφή
της, τον πλούτο του λεξιλογίου που χρησιμοποιεί, την
πλοκή της υπόθεσης, τους ολοζώντανους χαρακτήρες και
τη μοναδική της ικανότητα να μεταφέρει τον αναγνώστη
σε άλλους τόπους και εποχές, μέσα από τις σελίδες των
βιβλίων της.
Το νέο βιβλίο της μας μεταφέρει στην ηπειρώτικη γη
της εποχής μετά τον Εμφύλιο, γύρω στο 1950, σε ένα μικρό,
ξεχασμένο από Θεούς και ανθρώπους ορεινό χωριό, το
Λυχνάρι, τόπο καταγωγής του ήρωα μας, του Χρήστου. Οι
συγκυρίες και οι κακόβουλες πράξεις κάποιων ανθρώπων
που δε μπορούν να ανεχτούν τη σαφή ανωτερότητα του
Χρήστου στο αντικείμενό του, την Ιατρική και τη χειρουργική
συγκεκριμένα, αλλά και τις δημοκρατικές, και ανοιχτά
εκφρασμένες αντιλήψεις του στον εργασιακό του χώρο,
66 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
οδηγούν τον ήρωά μας σε απόγνωση, ανέχεια και, εν τέλει,
επιστροφή στη γενέτειρά του, το Λυχνάρι, μακριά από
όλα όσα τον πλήγωσαν και τον αδίκησαν. Όμως, οι καιροί
είναι πολύ επικίνδυνοι και ύπουλοι μια και οι εμπάθειες,
τα μίση και οι αδικίες που διαπράχτηκαν κατά τη διάρκεια
του Εμφυλίου στη χώρα μας, από όλες τις πλευρές, ήταν
πολυάριθμες και οι «πληγές» που προκάλεσαν πολύ νωπές
ακόμα.
Η συγγραφέας μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε την
ίδια την ψυχή του ήρωα και να μετρήσουμε τα «τραύματα»
που του άφησαν άνθρωποι και καταστάσεις, όπως επίσης
και τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν. Η μητέρα
του η Βγενιώ, η αδερφή του η Λενού, η παιδική του
φίλη Σμαραγδή, ο παπά Φώτης, ο ενωμοτάρχης και ο
δάσκαλος, αλλά και πολλοί άλλοι ήρωες μας παρουσιάζονται
ολοζώντανοι, με τα ελαττώματα και τα χαρίσματά τους,
με τα πάθη και τα μίση τους, με τις μικροψυχίες και τις
αλτρουϊστικές τους πράξεις. Άλλοι έχουν σκοπό της ζωής
τους να βοηθήσουν, να θεραπεύσουν, να απαλύνουν, να
συνδράμουν, να παρηγορήσουν και να χαρίσουν μόνο την
αγάπη και την ευτυχία και άλλοι έχουν μοναδικούς τους
στόχους να αδικήσουν, να διασύρουν, να κατηγορήσουν, να
εκδικηθούν, να πολεμήσουν, ακόμα και να δολοφονήσουν.
Η Τάνια Θεοδοσίου με μαεστρία μας απογυμνώνει τη
ψυχή του κάθε ήρωά της, τα κίνητρά του, τις σκέψεις και τις
επιθυμίες του και μας εξηγεί γιατί ο καθένας τους προβαίνει
στις συγκεκριμένες πράξεις, ενώ μέσα μας προκαλούνται
συναισθήματα χαρμολύπης, θυμού, οίκτου, αγωνίας και
λύτρωσης, όταν φτάνουμε στην τελική έκβαση αυτού του
περίτεχνου και πλούσιου σε νοήματα μυθιστορήματός της.
Τα μηνύματα και τα συμπεράσματα, όπως και οι
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 67