Ανθρώπων Έργα Απρίλιος 2015 | Page 62

αυτή τη δίνη των ιστορικών γεγονότων που σημάδεψαν την πορεία του μακραίωνου και ετοιμοθάνατου, πλέον, Βυζαντινού πολιτισμού, εμείς γινόμαστε μάρτυρες της προσωπικής, πραγματικής ιστορίας της κόρης του Γενουάτη κυβερνήτη της Θάσου, Ισαβέλλας και ενός πειρατή, του Αγγελή. Οι χαρακτήρες που πλαισιώνουν τους δύο κεντρικούς ήρωές μας είναι πολυάριθμοι, κάποιοι πραγματικά ιστορικά πρόσωπα και κάποιοι προϊόντα μυθοπλασίας της συγγραφέως, όμως πάρα πολύ «αληθινοί» και ζωντανοί, σαν να τους βλέπουμε μπροστά μας. Η Γεωργία Χιόνη κάθεται μπροστά, πηδαλιούχος στο τιμόνι ενός ιστιοφόρου - βιβλίου, σαν άλλος Αγγελής, καπετάνιος πειρατικού, σκληροτράχηλος, με πολύχρονη πείρα, και μας ταξιδεύει πλέοντας στο πολυτάραχο Αιγαίο της εποχής, μεταφέροντάς μας από την καταπράσινη Θάσο, στην Πόλη την κατακρεουργημένη από τους κατακτητές της, στη Ρόδο των Ιπποτών του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη, με τον Μάγιστρο και τους γιγαντόσωμους Ιππότες της, στην αρα ιοκατοικημένη Ίο που φιλοξενούσε όλων των ειδών τους πειρατές, στην Ίμβρο, τη Σαμοθράκη, τη Χίο και τη Λέσβο με τον σατανικό και φιλόδοξο επίσκοπό της, και στην Πόλη πάλι, που αγωνιζόταν να ορθοποδήσει και να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, ανακτώντας την παλιά της αίγλη αλλά μέσα από το τουρκικό «καφτάνι» και την απολυταρχική εξουσία του σουλτάνου Μωάμεθ Β’, του Πορθητή. 62 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015 Θα γίνουμε μάρτυρες γεγονότων και συμβάντων που καταδεικνύουν την ανθρώπινη δύναμη, τη γενναιότητα, τη θέληση για μάθηση, για εμπειρίες, για αντίσταση σε ένα πεπρωμένο προδιαγεγραμμένο μόνο λόγω του φύλου του καθένα μας, την ελπίδα που αγωνίζεται να μη σβήσει όταν όλα αποδεικνύουν το αντίθετο, την αγωνία και τη δυστυχία που κάποιες φορές γίνεται τόσο έντονη ώστε νιώθουμε πως δεν μπορούμε να ‘πιαστούμε’ από πουθενά για να συνεχίσουμε και, τέλος, τη λησμονιά που έρχεται ως ‘από μηχανής θεός’ για να μας στηρίξει, να μας δώσει εκ νέου δυνάμεις, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την επώδυνη και αβέβαιη ζωή μας, παρά τα όσα δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρούμε. «Η Πριγκιπέσα Της Λησμονιάς» είναι ένα υπέροχο, ολοζώντανο, αξέχαστο μυθιστόρημα με ήρωες που θυμάσαι για πάντα και που εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ. Είναι ένα βιβλίο για το οποίο αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα Γεωργία Χιόνη και το οποίο αξίζει να διαβαστεί από όλους! Υπόθεση Οπισθόφυλλου: 1453. Εκείνη είναι Γενουάτισσα αρχοντοπούλα της Θάσου τριγυρισμένη από την ευγενική της οικογένεια. Εκείνος είναι πειρατής από τη Μυτιλήνη που έχει το πλήρωμα του καραβιού του για οικογένεια. Μια στιγμή, μια ματιά είναι αρκετή. Αλλά τι τύχη μπορεί να έχει αυτός Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 63