Θωμάς Αθ. Αγραφιώτης
δικά σου, ζήτω που καήκαμε!
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Αυτοί πήρανε και Νόμπελ Λογοτεχνίας!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Τι είναι αυτό;
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Μεγάλο λογοτεχνικό βραβείο, το οποίο
δίνεται στους καλύτερους λογοτέχνες όλου του κόσμου!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Σαν να τα ξέρεις καλά! Για λέγε!
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Τέτοιο βραβείο πήρανε δύο μεγάλοι
Έλληνες του 20ού αιώνα: ο Γιώργος Σεφέρης και ο
Οδυσσέας Ελύτης.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Πες μας, πρώτα, για τον Σεφέρη!
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ο Σεφέρης καταγόταν από την παλιά
ελληνική Σμύρνη, αυτήν τη σπουδαία πόλη της Μικράς
Ασίας. Άκου την «Άρνηση»:
«Στο περιγιάλι το κρυφό,
κι άσπρο σαν περιστέρι,
διψάσαμε το μεσημέρι,
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή,
γράψαμε τ’ όνομά της,
ωραία που φύσηξεν ο μπάτης,
και σβήστηκε η γραφή.
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας λάθος,
κι αλλάξαμε ζωή».
352 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
Ο Καραγκιόζης συντάκτης σχολικού Ανθολογίου
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Άριστα! Και τώρα, πάμε στον
Οδυσσέα Ελύτη!
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Καταγόταν από το Ηράκλειο της Κρήτης
και, κανονικά, ονομαζόταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης.
Άκου τον «Ήλιο τον Ηλιάτορα»:
«Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας,
ο πετροπαιχνιδιάτορας,
από την άκρη των ακρώ,
κατηφοράει στο Ταίναρο.
Φωτιά ’ναι το πηγούνι του,
χρυσάφι το πιρούνι του».
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μπράβο, Μορφονιέ! Δεν το περίμενα
από σένα!
ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ: Ουίτ, μαμά μου! (Φεύγει από την
πλευρά του σαραγιού)
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Άσε τα «ουίτ»! Μην χαλάς την
ποιητική σου εικόνα! Αλλά χαλάλι σου, Μορφονιέ!
Ήσουν καταπληκτικός! Άλλος έρχεται! Μα αυτός είναι
ο Μέγας Αλέξανδρος! Πω! Πω! Ένας καστρόπλαστος!
Όμορφος σαν Αχιλλέας! Και δυνατός σαν Ηρακλής!
ΣΚΗΝΗ 7η
Απρίλιος 2015 | Τεύχος 6 | Ανθρώπων Έργα | 353