Ανθρώπων Έργα Απρίλιος 2015 | Page 336

Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου Ο ΑΡΖ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΨΗΛΩΝ ΚΑΣΤΡΩΝ (ή Ο γαϊδαράκος πάει πολέμο) Μια φορά κι έναν καιρό σε μια φάρμα ζούσε ένας γάιδαρος που τον έλεγαν Αρζ. Ήταν τόσο ξεχωριστός όσο και τ’ όνομά του. Ήταν φίλος με όλα τ’ άλλα ζώα που ζούσαν εκεί. Πάντα γελαστός και μ’ ένα αστείο έτοιμο για κάθε περίσταση κι ένα γέλιο που έκανε όλη τη φάρμα να τραντάζεται στο άκουσμά του. Δεν έλεγε ποτέ όχι στις δουλειές κι ας μην τις αγαπούσε. Η αγαπημένη του ώρα ήταν όταν ξεκουραζόταν κάτω από τον μεγάλο πλάτανο στο κέντρο του αγροκτήματος φορώντας ένα ζευγάρι τεράστια γυαλιά ηλίου και πίνοντας έναν φραπέ. Τι είπατε; Τα ζώα δεν πίνουν καφέ; Στον κόσμο των παραμυθιών όλα γίνονται. Μια μέρα λοιπόν, εκεί που ρέμβαζε είδε από μπροστά του να περνούν κάμποσα άλογα. Ήταν ψηλά με φουντωτή ουρά και είχαν στερεωμένη στη ράχη τους μια πανέμορφη κάπα με ένα χρυσό οικόσημο ζωγραφισμένο πάνω της. Ο Αρζ θαμπώθηκε τόσο από την όψη τους που έμεινε 336 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015 Στην χώρα του παραμυθιού να τα χαζεύει με το στόμα ανοιχτό. Προτού προλάβουν να απομακρυνθούν σηκώθηκε και τα πλησίασε. -Γεια, είμαι ο Αρζ. Πού πηγαίνετε; Τα άλογα τον κοίταξαν αδιάφορα και του απάντησαν, -Ξέσπασε πόλεμος στη χώρα των ψηλών κάστρων και πάμε να υπηρετήσουμε τον βασιλιά μας. -Και τι ε