Ανθρώπων Έργα
“Ο τσιγγάνος με την γαμψή μύτη”
(γράφει η Μαίρη Μαργαρίτη)
Όταν επέστρεψα στο τμήμα
–και επέστρεψα όσο πιο
γρήγορα γινόταν καθότι η
υποτιθέμενη διάρρηξη που
μ΄έβγαλε έξω νυχτιάτικα και
μ΄ έσυρε ως την άλλη άκρη της
επαρχιακής πόλης αποδείχτηκε πέρα για πέρα φάρσα αντίκρισα ένα θέαμα άνευ προηγουμένου: Ο συνάδελφος
αστυνόμος Κελάφης ήταν πεσμένος μπρούμυτα πάνω
στο γραφείο του μέσα σε μια λίμνη αίματος. Άλλη λίμνη
αίματος στο πάτωμα και πιτσιλιές στους προσκείμενους
τοίχους. Οι άλλοι δυο που ήταν από πριν εκεί, ένας
γεράκος που είχε έρθει να καταγγείλει μια κλοπή και
μια γυναίκα που φαινόταν να τα έχει χαμένα και να έχει
χάσει το δρόμο για το σπίτι της, είχαν παραμείνει στο
τμήμα και μετά τον φόνο αλλά είχαν κολλήσει έντρομοι
στον απέναντι τοίχο του δωματίου.
Με απόλυτη ψυχραιμία έσπευσα στο τηλέφωνο
για να συνεννοηθώ με τα κεντρικά για τη μεταφορά
του πτώματος και τα συναφή. Έπειτα καθίσαμε και οι
τρεις στην άλλη μεριά του δωματίου και περιμέναμε. Ο
228 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
Ανθρώπων Έργα
θάνατος του αστυνόμου Κελάφη θα δραστηριοποιούσε
τους πάντες. Εδώ στην επαρχιακή πόλη του ακριτικού
νησιού δεν ήταν συνηθισμένοι σε δολοφονίες και
μάλιστα αστυνομικών.
Σε περίπου μια ώρα έφθασαν οι αρμόδιοι. Εξετάστηκε
ο τόπος δολοφονίας, πάρθηκαν φωτογραφίες και λοιπά
στοιχεία και το πτώμα μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο.
Σειρά είχαν οι ανακρίσεις. Ο γεράκος κατέθεσε ότι
γύρω στη μία και μισή τη νύχτα εισέβαλε στο τμήμα
κάποιος άγνωστος που έμοιαζε να είναι τσιγγάνος και
πλησίασε βιαστικά το γραφείο του Κελάφη. Μόλις ο
άλλος έκανε να σηκώσει το κεφάλι, ο άγνωστος τον
μαχαίρωσε με δύναμη τρεις φορές στην καρδιά και
πάλι με γοργά βήματα και χωρίς να προλάβουν να
αντιδράσουν στο παραμικρό οι παρόντες, πέρασε την
εξώπ