- «Η μοναξιά δεν έρχεται μόνη
- Οι Δαιμονισμένες» είναι το
πρώτο σας βιβλίο. Θα θέλατε
να μας μιλήσετε λίγο γι’ αυτό;
Μια διαδρομή στην Ερμούπολη
στα τέλη του 19ου – αρχές 20ου
αιώνα, γεμάτη δράση, αγωνία,
έντονα συναισθήματα, στημένη
στο ατμοσφαιρικό σκηνικό της
πρωτεύουσας των Κυκλάδων, με
πολλά μηνύματα, με έμφαση στις
ηθικές αξίες, με έντονη αναφορά, όπως ήδη ανέφερα,
σε θέμα – πληγή για την κοινωνία μας... Τελικά, η
Μοναξιά, ιδίως στις ημέρες μας, ίσως είναι και να είναι
πιο επίκαιρη από ποτέ... Η μνήμη της ψυχής αφήνει το
τραύμα αγιάτρευτο, και θέλει εσωτερική πάλη και αγώνα,
πείσμα και δύναμη για να προχωρήσουμε μπροστά.
- “Για μια χούφτα αστέρια”. Το πρώτο σας παιδικό
βιβλίο παραμύθι. Μέσα από το μαγικό ταξίδι των
αστεριών, μοιράσατε άπλετα συναισθήματα στους
μικρούς σας αναγνώστες. Εσείς σαν μητέρα ενός
μικρού παιδιού και η ίδια, τι είδους μηνύματα
θέλατε να περάσουν στα παιδιά;
Τα παιδιά μας είναι η ζωή μας!!! Το παρόν, το μέλλον,
ακόμα και το παρελθόν μας... Τα παιδιά είναι η πηγή
δύναμης και η κινητήρια δύναμη σε κάθε έκφανση της
καθημερινότητας μας. Πιστέψτε με... Δεν χρειάζονται
142 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 6 | Απρίλιος 2015
συμβουλές, στείρες διδαχές και
καλοβαλμένους κανόνες... Το
μόνο που χρειάζονται είναι αγάπη,
τρυφερότητα, επικοινωνία και
παραδείγματα. Παραδείγματα
που θα δώσουμε εμείς, οι ίδιοι,
μέσα απ’τη συμπεριφορά και τους
τρόπους δράσης και αντίδρασης
μας. Κάπως έτσι ξεκίνησαν
την περιπέτεια τους και τα
αστεράκια!!! Ένα ταξίδι στο χρόνο, μια ιστορία αγάπης,
μια περιπέτεια που συνδυάζει γνώση και ψυχαγωγία,
δραπέτευση που με σημάδεψε, υπενθυμίζοντας μου τη
μαγεία, την αγνότητα, το μεγαλείο του να είναι κάποιος
ακόμα παιδί ή να αισθάνεται έτσι!!!
- Πως καταφέρατε, κρατώντας μια χούφτα αστέρια
να οδηγηθείτε στα μονοπάτια του καπνού;
Άπλωσα τα χέρια για να κρατήσω μια Χούφτα Αστέρια,
κάνοντας μια ευχή μέσα απ’την καρδιά μου, κι αφήνοντας
τα να πετάξουν ψηλά στον ουρανό, οσμίστηκα τη μυρωδιά
του Καπνού στη μαγευτική Καβάλα γύρω στα 1930 να
με προσκαλε