Ανθρώπων Έργα
Ανθρώπων Έργα
Τρίτη και φαρμακερή
Το όνομα μου είναι Νεκτάριος Μπουτεράκος και ζω
στην Αθήνα. Για αρκετό καιρό ήμουν χοροδιδάσκαλος
σε Latin και Ballroom χορούς και διατηρούσα τη
δική μου επιχείρηση (σχολή χορού), στην πόλη
του Ναυπλίου. Πρόσφατα, όμως, επέστρεψα στην
πρωτεύουσα γιατί ανακάλυψα μια νέα αγάπη, που
μου αναστάτωσε αρκετά τη ζωή. Το γράψιμο. Μέχρι
πριν λίγο καιρό δεν είχα πιάσει ποτέ στυλό ή μολύβι,
ούτε καν είχα ακουμπήσει τα πλήκτρα του υπολογιστή
μου, για να γράψω μια ιστορία. Πάντα μου άρεσε,
όμως, να διαβάζω. Αποφάσισα, λοιπόν, να ασχοληθώ
περισσότερο κι έτσι ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα το
γράψιμο. Μέσα σε αυτόν το λίγο χρονικό διάστημα
έγραψα δύο ανέκδοτα βιβλία φαντασίας και ένα
μυστηρίου – αστυνομικό. Επίσης πέντε θεατρικά κι
μια σειρά για το διαδίκτυο. Ένα από τα θεατρικά μου
ξεχώρισε και πήρε βραβείο στο διαγωνισμό «Από
τον μύθο στην πραγματικότητα – Επί σκηνής». Ναι,
λοιπόν, μου αρέσει να γράφω ιστορίες...
100 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 3 | Απρίλιος 2014
Ο μπάρμπα Στάμος ήταν ένας ξερακιανός
γέρος που ζούσε σε ένα ορεινό χωριό της
Αρκαδίας. Κάθε πρωί με τη μαγκούρα του
πήγαινε στον καφενέ του χωριού, κάτω
από τον πλάτανο, για το καφεδάκι και το
κουτσομπολιό. Την κυρά του την άφηνε στο
σπίτι. Ο καφετζής ο κυρ Λάμπρος έσπαγε
πλάκα μαζί του.
«Τι γίνεται μπάρμπα Στάμο; Πως πάει η
ζωή;», ρωτούσε, γελώντας κάτω από το
μουστάκι του.
«Τι να κάνεις; Τα κουτσοπαλεύουμε εγώ
και η γριά!», κλαιγόταν καθημερινά.
«Το σταυρό σου να κάνεις μπάρμπα Στάμο!
Μακάρι να φτάσω κι εγώ στην ηλικία σου!
Τα ‘μαθες για τον κυρ Βαγγέλη; Αποδήμησε
εις Κύριον! Τον είχε βασανίσει εκείνη η
γαστρεντερίτιδα!».
«Αφού ο άνθρωπος φτάσει σε μεγάλη ηλικία
ή από πέσιμο ή από χέσιμο θα πάει! Ε, αυτού
του έλαχε το δεύτερο!».
«Μπάρμπα Στάμο λένε πως όταν δεν σέβεσαι
τον θάνατο του άλλου είναι σαν να του
Απρίλιος 2014 | Τεύχος 3 | Ανθρώπων Έργα | 101