Pioniers Magazine jan/febr/maart 2017 Thema: Nieuw Leiderschap | Page 50

Hoe is dat om nu zelf geïnterviewd te worden?

Dat is wel een beetje vreemd, vooral omdat het voor Pioniers Magazine is en ik normaal gesproken samen met het team bepaal welke interviews er gedaan worden. Maar het is een luxepositie om nu eens het onderwerp van gesprek te zijn en benieuwd te zijn naar wat jij ervan maakt, het verder helemaal los te laten.

Waarom ben je destijds gestart met Pioniers Magazine?

Om de simpele reden dat ik de diepgang miste in magazines en dan op bijna elk terrein in de maatschappij. Ik was zelf zo’n drie jaar in gesprek met journalisten, redacteuren, media-experts om er met mijn visie op vrouwenontwikkeling tussen te komen. Ik heb daar een uitgesproken mening over en die wijkt af van de traditionele ideeën die er leven in Nederland. Omdat het allemaal zo moeizaam ging in medialand, bedacht ik me dat ik iets wilde doen wat nog niemand anders had gedaan. Ik realiseerde me dat er zoveel pioniers zijn, net zoals ik en er zijn een heleboel mensen die ook die verdieping missen. Mensen die zingeving en diepere waarden willen uitdragen, zonder zweverig te zijn.

Je begon in 2015 met het magazine, in eerste instantie alleen voor vrouwen?

Ja, dat klopt, pionierende vrouwen die idealen hebben voor een betere wereld. Wel met het idee om op termijn ook de mannen erbij te halen, maar vanuit mijn drive voor de visie die ik voor ogen had, was het een eerste stap om dat eerst maar eens van de grond te tillen. Het bijzondere was dat het vrij snel goed gelezen werd en er veel reacties kwamen van mannen die aangaven dat ze het geweldig zouden vinden als er ook meer mannen in het blad kwamen. Ook bij hen leefde de hang naar meer verdieping in maatschappelijke issues. We hebben toen versneld onze plannen bijgesteld en vanaf juli 2016 het magazine voor vrouwen én mannen uitgegeven.

Kan je iets vertellen over je pionierende visie op vrouwenontwikkeling?

Graag, hoewel ik me realiseer dat ik daarin nooit volledig kan zijn omdat het thema vrouwenontwikkeling nogal veelomvattend is, maar ik zal een paar belangrijke peilers van mijn visie noemen. Ik ga ervanuit dat vrouwen, maar ook mannen trouwens, gedrag laten zien dat cultureel gevormd is en veel minder vaststaat dan we denken. We worden, zoals Elizabeth Debold dat mooi zegt, als mens geboren maar als vrouw gevormd. We worden door onze omgeving zo beïnvloed dat het gedrag dat we zien en dat we vandaag nog steeds vertonen, nagenoeg bij elke vrouw hetzelfde is. Onze biologische rollen van moeder en minnares haal ik vaak aan om dat wat meer uit te leggen. Door de eeuwen heen zijn we sterk afhankelijk geweest van het feit dat we kinderen op de wereld zetten en een faciliterende rol hebben gehad in relatie tot mannen. Uit die twee rollen zijn in de loop van de tijd twee basisbehoeften onder vrouwen door ontstaan: de behoefte om nodig te zijn (moeder) en de behoefte om begeerd te worden (minnares). Hoewel we inmiddels talloze keuzemogelijkheden hebben als vrouw, kiezen we toch vaak onbewust en automatisch voor het gedrag dat daarbij hoort. Het is een gewoonte geworden. We vertonen als het ware gedrag dat eeuwenoud is maar dat nu niet meer past in deze tijd. Maar omdat we zo geconditioneerd zijn door onze cultuur nemen we dit gedrag klakkeloos over van de vrouwen in ons eigen leven, onze moeder, grootmoeder, vriendinnen etc. Ik ging me afvragen: maar wie ben ik dan als authentiek mens als we allemaal op diezelfde manier ons hebben laten beïnvloeden? Ik schrok van die gedachte maar tegelijkertijd was het mijn grootste bevrijding.

WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL