Merk op dat om niet irritant gevonden te worden of uit balans te raken het steeds niet zozeer de bedoeling is om dan de kraan van de kracht maar wat verder dicht te draaien. De bedoeling is om het dan te balanceren met het opschroeven van een andere kracht. Dit is een radicaal andere aanpak dan we meestal gewend zijn.
Een goed voorbeeld van deze andere aanpak van krachtig zijn is het volgende: veel van ons hebben vroeger te horen gekregen dat we te druk of drammerig waren als we gewoon spontaan een leuk idee hadden en daar (erg) enthousiast over waren. Doordat dit dan meerdere keren gebeurt en we als het ware steeds de deksel op onze enthousiaste neus hebben gekregen, hebben we geleerd dat we te veel zijn. Te krachtig, te enthousiast, te drammerig, te druk, te…
Omdat je als klein kind afhankelijk bent van je ouders en je leraren pas je je dan vaak aan en ga je jezelf inhouden. De oplossing waar we het hier over hebben is juist niet jezelf inhouden, het is helemaal jezelf zijn.
Hoe je zorgt dat je anderen niet al te veel irriteert of kwetst, is door dat gecentreerd te doen en door het te balanceren met een tegenoverliggende, positieve kwaliteit. Als je gecentreerd bent, kun je met gemak veel meer intensiteit in je hebben, zonder dat je er meteen ongemakkelijk van wordt en het moet uiten of onderdrukken.
Als je weinig lichtheid hebt, zal je soms te hard werken, zelfs wat zwaar op de hand zijn, je te veel zorgen maken over of het allemaal wel goed komt. Of je gaat juist aarzelen en durft geen stappen te zetten. Je kent dan veel te veel waarde toe aan die ene actie en de uitkomst ervan. Je kunt dan wel een beetje meer lichtheid en gelijkmoedig-heid gebruiken. Zelf merk ik vaak dat ik aan het eind van de dag als ik moe ben of honger heb het moeilijk vind de lichtheid nog te vinden. Ook grapjes van anderen die ik normaal wel zou kunnen waarderen, vallen dan verkeerd.
Vroeger dacht ik dat de onderwerpen waarover ik me zorgen maakte ook echt de aanleidingen waren voor het gevoel. Nu zie ik steeds vaker dat het andersom is: omdat ik moe ben en mijn lichtheid kwijt ben, voel ik me zorgelijk en daar vind ik dan wel onderwerpen bij om me zorgen over te maken. Ik oefen nu met het herkennen van wanneer ik in die zorgelijke staat schiet. Hoe later op de dag, hoe meer ik mijn zorgen met een korreltje zout moet nemen. Je kent de ervaring wel van hoe een groot probleem vaak de volgende morgen alweer een stuk behapbaarder overkomt.
Wat je misschien ook herkent: hoe later op de werkdag, hoe moeilijker het wordt om onderscheid te maken tussen wat er echt belangrijk is en wat niet. Alles lijkt ineens belangrijk en je verliest de capaciteit om prioriteiten te stellen, juist als je dat het meeste nodig hebt. Hetzelfde gebeurt vaak voor de zomer- en de kerstvakantie. Alles lijkt belangrijk, terwijl dat niet zo is en de meeste zaken ook nog wel na de vakantie kunnen.
Vraag jezelf af: “Gaat het bedrijf vannacht failliet, of gaat er iemand dood als ik dit nu niet vandaag nog doe?” Zo niet, dan kan het wel wachten tot morgen.
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL