Dit verandert, zoals we ook in Nederland zien. Meer mannen brengen tijd door met hun zonen en er ontstaat meer ruimte in de cultuur voor zowel mannen als vrouwen om uitdrukking te geven aan het hele palet van menselijk gedrag, in plaats van slechts dat deel dat traditioneel gesproken voorbehouden is aan hun geslacht. Er zijn vele factoren die bijdragen aan de gender identiteit van een kind: biologie, ouders, cultuur, onderwijs, vriendschap, mentoren, dagelijkse trauma’s en beledigingen en natuurlijk de levensgebeurtenissen die in ieder leven hun unieke sporen nalaten. Jongens hechten aan hun zachtaardigheid, die ze vaak bewaren voor speciale momenten en personen. Als adolescent komen ze echter onder de druk te staan van de mogelijkheden en codes die hun cultuur over mannelijkheid voorschrijft. Zoals Deep Secrets: Boys’ Friendships and the Crisis of Connection, het vakkundige onderzoek van ontwikkelingspsycholoog Niobe Way, levendig schetst, betekent dit voor jongens een nieuwe crisis. De onbewuste, instinctieve reactie, de angst om een meisje te zijn, kan jongemannen er toe drijven tot in het extreme te bewijzen dat ze geen vrouw zijn, speciaal als ze een beperkt perspectief en weinig alternatieve mogelijkheden hebben. Het is een angst die onder jongens over de hele wereld wordt gevoeld.
Wat is er aan de hand met jonge mannen?
In reactie op de zelfverkozen “Shariapolitie”in het Duitse Wuppertal, vraagt Spiegel Online-commentator Roland Nelles: “Jonge mannen, wat is er met jullie aan de hand?” Zijn vraag omvatte meer dan enkel dit incident. Van de IS-extremisten met bivakmutsen en messen tot het beschieten van een kinderkamp in Noorwegen en tot de regelmatige schietpartijen op scholen in de Verenigde Staten: het zijn jonge mannen die naar de wapens grijpen. Jonge mannen met een mes en niets te verliezen hervormen de grenzen van staten en de politiek. Baanbrekende veranderingen in de laatste vijftig jaar laten vooral mannen uit de lagere klasse met weinig mogelijkheden, worstelen met wie ze zijn en wat ze zouden moeten doen. Natuurlijk grijpen maar erg weinig mannen naar geweld, maar schoolresultaten en werkloosheids-cijfers laten zien dat vele mannen worstelen. Volgens de Amerikaanse tegenhanger van het CBS is nu 30,8 procent van de mannen op geen enkele manier bij het arbeidsproces betrokken (niet werkzaam en niet tijdelijk werkloos met een uitkering). Dit is het hoogste percentage ooit. Ik hoor in de vraag “wat is er aan de hand met jongemannen” dan ook de erkenning van een crisis onder deze mannen.
Het is niet verrassend en ook geen teken van zwakte dat mannen worstelen met issues aangaande hun identiteit als man. De wereld heeft zoals gezegd sinds 1968 enorme veranderingen ondergaan: vrouwen zijn meer zelfvoorzienend en hebben niet langer een man nodig om een kind te dragen en groot te brengen. Het verloren gaan van ambachtelijke banen en een toename van banen die traditioneel gesproken gezien worden als “vrouwenwerk”, verhinderen vele jonge mannen een positieve, mannelijke identiteit te ontwikkelen. Zoals het blog ‘The art of Manliness’ stelt, zijn bescherming, voortplanting en voorziening als de drie pijlers onder het fundament van de mannelijke identiteit niet langer meer noodzakelijk. In een Duitse studie naar de jeugd in Duitsland (‘Shell Jugendstudie,’ 2010) zeggen jongens dat ze willen werken en willen dat hun vrouw thuis blijft, terwijl meisjes zeggen dat ze niet langer geïnteresseerd zijn in de huiselijke rollen. Zonder toegang tot familie en tot de vaderrol, wat filosoof en socioloog Jürgen Habermas als de belangrijkste kracht achter sociale evolutie ziet, verliezen jonge mannen hun verbinding met het gemeenschapsleven en met een positief aspect van het man zijn.
WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL