14 MARINE MAGAZINE |
snel mogelijk naar de getroffen gebieden moesten , maar zij beschikten niet over het transport om ze daar te krijgen .”
Afmeren Het strategische transportschip in de West , Zr . Ms . Pelikaan , en het stationsschip in de West , Zr . Ms . Holland , bleken uitermate geschikt om dit transport te verzorgen . “ We beschikken over een enorm ruim waar tonnen aan hulpgoederen in passen ,” vertelt kwartiermeester Sjoerd Leeuw van de Pelikaan . “ En omdat we niet wisten of we zouden kunnen afmeren in de getroffen gebieden , hadden we vanaf Curaçao ook extra kleine vaartuigen en een groot ponton meegenomen . Dit konden we vol laden met hulpgoederen en naar de wal slepen .” Aan boord van het patrouilleschip Holland was ook genoeg ruimte om goederen mee te nemen . Ook hier had de bemanning er rekening mee gehouden dat afmeren in het westen van Haïti niet zou lukken .
“ Er was een hydrografisch team aan boord om de zeebodem op te nemen en om de diepte te bepalen bij de steigers . Uit deze metingen bleek dat we niet met het schip zelf bij de getroffen dorpen konden afmeren . Maar voor een schip van deze klasse is het net zo gemakkelijk om een kleiner vaartuig zoals een FRISC te lanceren en
|
daarmee goederen naar de wal te brengen ,” aldus het hoofd operaties David Boom . Dat werd dan ook de modus operandi voor de beide marineschepen . Gedurende vijftien dagen voeren de schepen op en neer tussen Port-au-Prince en de getroffen gebieden in het westen . Maar liefst 450 ton aan goederen werd geladen in de hoofdstad en met kleine vaartuigen afgezet op de stranden in het rampgebied .
Indrukwekkend “ Wat mij meteen opviel toen we aankwamen bij de westkust was het maanlandschap . Er stond geen boom meer overeind , dan kunt u
“ Wat mij meteen opviel toen we aankwamen bij de westkust was het maanlandschap .”
zich de toestand van de huizen ook wel voorstellen . En dan te bedenken dat deze mensen eigenlijk nog niet waren bekomen van de aardbevingen in 2010 .” Kwartiermeester Leeuw vertelt verder over die keer dat de
|
Einde inzet Om de noodhulp vlot tot stand te laten komen is het van belang om snel een liaison ter plaatse te hebben om in te schatten waar er het meest behoefte aan is . “ We kunnen de orkaan op de weersvoorspellingen zien aankomen . Dan is het zaak om meteen iemand ter plaatse te hebben voor afstemming en overleg met de andere organisaties . Hierdoor weten we wat onze schepen het best kunnen meenemen en waar ze naartoe moeten varen . Als we van tevoren beter hadden kunnen inschatten dat de wegen niet begaanbaar waren en transport over zee onze hoofdtaak zou worden , dan hadden we de voertuigen op Curaçao en Aruba achtergelaten ,” geeft liaison Buter aan . Na vijftien dagen werd besloten om de inzet van de schepen en haar bemanning te beëindigen .
“ Het is onze taak om noodhulp te verlenen ,” verklaart Buter . “ Wij plaveien de weg voor hulpverleningsorganisaties , zodat zij verder kunnen als de noodhulp overgaat in hulp . In de periode dat onze schepen het transport hebben verzorgd , hebben deze organisaties de tijd gehad om civiele schepen te regelen om de transporttaak over te nemen . Toen de civiele schepen aankwamen , zijn wij met een voldaan gevoel teruggegaan naar Aruba en Curaçao . Tijdens deze missie hebben wij echt uitvoering gegeven aan onze slogan : De marine , op ( en dit keer vooral ) vanuit zee !”
|