Geopolitics Magazine November - December 2015 | Page 77

Ο Juio Frenk, πρώην υπουργός Υγείας του Μεξικό, Πρόεδρος του Carso Health Institute της πόλης του
Μεξικό και Πρύτανης της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Harvard από τον Ιανουάριο 2009, αναφέρει : «Σε
προηγούμενες οικονομικές κρίσεις, μια συχνή αντίδραση πολλών κυβερνήσεων ήταν η περικοπή των
δαπανών για την υγεία. Ωστόσο, οι περικοπές αυτές εξασθενούν το σύστημα υγείας και προσθέτουν μια
κρίση υγείας που μπορεί να έχει ακόμη πιο μακροχρόνιες επιπτώσεις από ό,τι η οικονομική κρίση.
Επομένως, το βασικό μήνυμα πρέπει να είναι ότι το χειρότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να
μειώσει τον προϋπολογισμό για την υγεία. Η προηγούμενη εμπειρία έχει δείξει ότι οι περικοπές
προϋπολογισμού είναι πολύ καταστροφικές για την υγεία των ατόμων και των πληθυσμών. Σε
οικονομικά δύσκολους καιρούς, επιδημιολογικές μελέτες τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις
αναπτυσσόμενες χώρες δείχνουν αύξηση των ασθενειών και των θανάτων στις πιο ευαίσθητες ομάδες τους φτωχούς, τους ηλικιωμένους και τα μικρά παιδιά.
Σύμφωνα με μια προσεκτική ανάλυση του David Cutler του Πανεπιστημίου του Harvard, της Felicia
Knaul του Μεξικανικού Ιδρύματος Υγείας και συνεργατών τους, εκτιμάται ότι 7.000 θάνατοι μικρών
παιδιών και 20.000 θάνατοι ηλικιωμένων μπορούν να αποδοθούν στην οικονομική κρίση του 1995 στο
Μεξικό. Πώς αντιμετωπίζεις τον διαβήτη αν δεν μπορείς να πληρώσεις τη θεραπεία; Πώς ανιχνεύεις
έγκαιρα τον καρκίνο του μαστού, σε πρώιμα στάδια, αν δεν μπορείς να πληρώσεις για μαστογραφία;
Πώς αποφεύγεις τη δια βίου αναπηρία σε ένα νεογέννητο αν η μητέρα δεν μπορεί να βρει κατάλληλες
υπηρεσίες για ασφαλή εγκυμοσύνη και τοκετό; Ενώ οι επιπτώσεις μιας οικονομικής κρίσης μπορεί να
είναι βραχύβιες, οι επιπτώσεις μια κρίσης στην υγεία θα συνεχίζονται και θα συνεχίζονται. Ο διαβητικός
που μένει χωρίς θεραπεία μπορεί να τυφλωθεί ή να χάσει το πόδι του. Ο καρκίνος του μαστού που
ανιχνεύεται σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορεί να μη θεραπεύεται. Το παιδί που μένει ανάπηρο δεν
μπορεί να ανακτήσει τις ικανότητες που έχασε.»
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα και πάλι με
στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής
Υπηρεσίας, προκύπτει αύξηση του
ποσοστού των παλίνδρομων
κυήσεων από 2% στο 4%. Όπως
είναι γνωστό, ο αριθμός των παιδιών
που γεννά μία γυναίκα κατά την
διάρκεια της ζωής της αποτελεί ένα
σημαντικό δείκτη που ονομάζεται
«δείκτης γονιμότητας». Ο δείκτης
αυτός, για να αντιπροσωπεύει την
ομαλή αναπαραγωγή του
ανθρώπινου είδους, πρέπει να είναι
πάνω από τον μαγικό αριθμό
αναπαραγωγής, που είναι 2,1.Στην
Ελλάδα