Geopolitics Magazine November - December 2015 | Page 74

Γράφει ο Γιώργος Τσακίρης

Ποιο μέλλον, ποιας χώρας....
Ένα αφήγημα της δημογραφικής καταστροφής της Ελλάδας

Άλλη μία συνηθισμένη μέρα.Τα νέα της καθημερινότητας ανάμικτα με ανεπαίσθητες στιγμές ελάχιστης
απόλαυσης (ή μήπως λήθης), που ψάχνουν να βρουν το νόημά τους σε μικρές γουλιές καφέ και μικρά
σύννεφα καπνού. Ο δημοσιογράφος, ο πρόεδρος τάδε, ο βουλευτής δείνα και ο αγανακτισμένος
ακροατής, όλοι τους εξακολουθούν να πιστεύουν πως κάποτε, στο απώτερο και -σε κάθε περίπτωσηαπροσδιόριστο μέλλον, με τη δύναμη ίσως ενός «από μηχανής Θεού», όλα θα φτιάξουν. Κι αν οι αρχαίοι
μας πρόγονοι, ευφυώς είχαν «ανακαλύψει» τη Θεία παρέμβαση που όλα τα διορθώνει στο αρχαίο μας
Θέατρο, παρεμβαίνοντας την τελευταία συνήθως στιγμή, στο σημερινό «θέατρο του παραλόγου» της
παγκοσμιοποιημένης και τραπεζοκρατούμενης κοινωνίας μας, όσοι ευελπιστούν στον «καλό Θεό» της
Ελλάδος για να λύσει τα προβλήματα της χώρας, ίσως θα πρέπει να αναλογισθούν ότι σε λίγο καιρό δεν
θα υπάρχει πλέον Ελληνικό κράτος για να σωθεί !
Το μόνο που θα έχει απομείνει από έναν άλλοτε υπερήφανο λαό θα είναι μία καρικατούρα του εαυτού
του. Μια γελοιογραφία που θα βρίσκει τα ίχνη της στα πρόσωπα όσων τις τελευταίες τουλάχιστον
δεκαετίες κυβέρνησαν τον άγιο αυτό τόπο.
Κι αν τα πιο πάνω διαβάζονται με κόπο ή «ακούγονται» σκληρά, πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να
περιγράψει έναν λαό που, σοκαρισμένος και παραιτημένος πλέον από κάθε ελπίδα, ψάχνει να βρει την
τύχη του στο «στοίχημα» και τ’ αλλεπάλληλα «τζακ ποτ», παλεύοντας με την κατάθλιψη που τον
περιβάλλει ; Περιστοιχιζόμενος από ανθρώπους που χάσκουν κάθε ημέρα εμπρός από μία οθόνη
υπολογιστή στις ιστοσελίδες της (και καλά) κοινωνική