Geopolitics Magazine November - December 2015 | Page 20

Καναδάς) δεν κατάφερε να εξαλείψει και να αφομοιώσει τις διαφορετικές εθνότητες, μειονότητες και
κοινότητες ακόμη και στα πιο κατά δυτική έννοια του όρου προοδευτικά κράτη (πχ Βέλγιο, Ισπανία.)
Ο λαός καίτοι αντιμετωπίζεται ως ενιαίο και όμοιο αντικείμενο σε θέματα εσωτερικού δικαίου, όπου τα
εθνοτικά ή εθνικά χαρακτηριστικά είναι έντονα, βάσει του διεθνούς δικαίου και των συμφωνιών
αποδέχεται την ύπαρξη όλων των ομάδων του και αποδέχεται τη σημασία των εθνοτήτων, μειονοτήτων
και κοινοτήτων (συγκεκριμένα η διαφορά μεταξύ κοινότητας και μειονότητας έγκειται στο ότι η
κοινότητα σε μια χώρα έχει πολιτειακή παρουσία και θεωρείται ισότιμο μέλος σε ένα κράτος, ενώ οι
μειονότητες διέπονται και από τις διμερείς συμφωνίες του μητροπολιτικού με το εν κατοικία κράτος). Οι
παρούσες διευκρινίσεις κρίνονται απαραίτητες ώστε να οριοθετηθεί το πως η διεθνής πολιτική σκηνή
αντιλαμβάνεται το άτομο και τις ομάδες ατόμων με ορισμένα και οριστά χαρακτηριστικά σε διπλωματικό
επίπεδο.
Καίτοι πολλάκις τα τελευταία έτη ένεκα και της
παγκοσμιοποίησης ακούγονται φωνές ώστε ο
διεθνισμός που περιβάλει πολλές απόψεις να
ενισχύσει την ιδέα μιας Γης χωρίς έθνη, χωρίς
σύνορα εντούτοις οι πολιτικές, γεωπολιτικές και
διπλωματικές εξελίξεις αποδεικνύουν το
σπειροειδές σχήμα της ιστορίας και πως η ιστορία
έχει ρουν και έχει και μια πορεία να γυρνά στις
ρίζες της για να επανεκκινήσει. Αυτός άλλωστε
είναι ο τρόπος που ξέρει ο άνθρωπος να εκτιμά, να
οριοθετεί και να δημιουργεί ως αποδεικνύει η
ιστορία. Το τι θέλω να αναφέρω είναι πως αν και
κάποιος άνθρωπος, ομάδες ή κοινότητες
επιθυμούν να αποχαρακτηρίζονται εθνικά ή
εθνοτικά, αυτό ως απεδείχθη δεν έχει καμία
διπλωματική αξία, μιας και τα κέντρα ισχύος, ο
παγκόσμιος αυτοκρατορικός χάρτης μας έχει ήδη
χαρακτηρίσει και εντάξει σε ένα έθνος, σε μια ομάδα ομοιών χαρακτηριστικών και αυτό θα
χρησιμοποιήσει ώστε να ασκήσει οιανδήποτε πολιτική και διεθνή επιρροή, ανεξαρτήτως του τι η εκάστη
ομάδα ανθρώπων διακηρύττει ή ευαγγελίζεται ως προς το εθνικό ποιόν της. Τα ισοζύγια των δυνάμεων
δεν εξαντλούνται άλλωστε σε διακηρύξεις ούτε και υπάρχουν hand-made έθνη, ή εθνότητες, αλλά
υπάρχουν mind made έθνη, κοινότητες και μειονότητες που ήδη προϋπάρχουν και σήμερα
χρησιμοποιούνται όπου δύνανται σε προστριβές, πολιτισμικές εξεγέρσεις, εμφυλίους και πολιτειακές
ταραχές.
Τα σύγχρονα παραδείγματα της Βόσνιας και του Σουδάν μας αποδεικνύουν πως τα σύνορα του σήμερα,
τα σύνορα που σηματοδότησαν το τέλος μεγάλων δυνάμεων (πχ Γιουγκοσλαβία) ή της αποικιοκρατίας,
δεν έφεραν και τη γεωγραφική επάρκεια και τη γεωγραφική ασφάλεια ή δεν οριοθετήθηκαν βάσει της
ιστορικότητας των διαφόρων ομάδων που σήμερα απ