Geopolitics Magazine November - December 2015 | Page 19

Γράφει η Πωλίνα Β. Ανύφτου (LLB,LLM,MBA) Νομικός Μηδείς είσιτω αγεωμέτρητος Όταν οι εργολάβοι των συνόρων λύνουν τις κακοτεχνίες τους με βία Και τι είναι η γεωμετρία, μόνο ένα μέγεθος που μετρά τη μαθηματική και γεωμετρική πρόοδο ή και μια μεταφρασμένη στην καθημερινότητα δυναμική ώστε να αναλυθεί το βεληνεκές του ατόμου, των ομάδων, των κοινοτήτων, των λαών, των εθνών και της παγκόσμιας αναλογικό-γεωπολιτικής ανάγκης και στάθμης; Στην παρούσα ανάλυση η γεωμετρία χρησιμοποιείται σε διασταλτική ερμηνεία και μεταφορικά δια τον προσδιορισμό του αντικειμένου της ανάλυσης μας, τουτέστιν της έννοιας της ομάδος, είτε αυτή είναι μειονότητα, είτε κοινότητα, είτε εθνότητα, είτε λαός, είτε έθνος. Επί του παρόντος θα ήτο θεμιτό να οριοθετήσουμε και να διευκρινίσουμε ότι οι προαναφερθείσες έννοιες του λαού και του έθνους δεν αποτελούν παρεμφερή ή όμοια σώματα, όπως και δεν έχουν και την ίδια ή ταυτόσημη ερμηνεία. Επίσης, οι έννοιες της μειονότητας και της κοινότητας δεν επιφέρουν τα ίδια νομικά αποτελέσματα στο διεθνές και εγχώριο δίκαιο αλλά είναι έννοιες που ευνοϊκό για τις πολιτικές παρεκκλίσεις θα ήταν να διαφοροποιούνται και να χρησιμοποιούνται καταλλήλως σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Ποια η διαφορά λοιπόν μεταξύ της μειονότητας, της εθνότητας, του έθνους και του λαού; Η έννοια του λαού φουτουριστικά και διπλωματικά υφίσταται ως σωρευτική δια να ενσωματώσει σε αυτή όλες τις παραπάνω έννοιες της μειονότητας, της κοινότητας, της εθνότητας αλλά όχι του έθνους που ακόμη και σήμερα διατηρείται με φιλοσοφική παρρησία δια τη διαφοροποίηση, ομοιογένεια και ομο-ταυτότητα μιας ομάδας κάτι που δεν χαρακτηρίζει την έννοια του λαού, και εξηγούμαι: μια μειονότητα, μια εθνότητα και ένα έθνος χαρακτηρίζεται από μια ομάδα ανθρώπων που δεν είναι απαραίτητο να έχουν γεωγραφική συνέχεια και συνταύτιση, δεν απαιτείται να φέρουν την έννοια του οίκου σαν γεωγραφική συνέπεια αλλά φέρουν όμοια χαρακτηριστικά τα οποία συντρέχουν ή συναντώνται διαζευκτικά και/ή συζευκτικά, τα χαρακτηριστικά α) της γλώσσας, β) της θρησκείας, γ) της καταγωγής και/ή της πολιτισμικής παράστασης σε ένα συνεχές ιστορικό χωρόχρονο και δ) της αίσθησης της συνολικής ασφάλειας και του κινδύνου ως κοινό εθνολογικά σήμα για τη συνολική επιβίωση με έντονη την αίσθηση του συμφέροντος και της συνέχειας. Τα αναφερθέντα αυτά χαρακτηριστικά δημιουργούν εύστοχα το ομοούσιο του έθνους, της μειονότητας, της κοινότητας και της εθνότητας ώστε τα άτομα που την αποτελούν να αντιλαμβάνονται τη σημασία της κοινής συμπόρευσης στο ιστορικό γίγνεσθαι. Προσωπικά, θα ανέφερα πως τα κύρια χαρακτηριστικά που πλέον δένουν και ισχυροποιούν την παρουσία ενός έθνους, μειονότητας και μιας εθνότητας και που σήμερα αποτελούν το πλέγμα στο οποίο και στηρίζεται η διεθνής διπλωματία είναι αυτά της πολιτισμικής συγγένειας και της έννοιας του συμφέροντος/κινδύνου αφού είναι χαρακτηριστικά τα οπο