Geopolitics Magazine January - February 2016 | Page 77

Οι νέες μειονότητες, αν δεν υπάρχει μηχανισμός ένταξης που να λειτουργεί μεταναστευτικά, μπορούν να
συμβάλλουν στην αποδυνάμωση αποσταθεροποίηση του κράτους. Μάλιστα αν οι ροές είναι μεγάλες
τότε αποσταθεροποιείται τόσο η χώρα προορισμού όσο και η χώρα προέλευσης των μεταναστών και
προσφύγων.
Ενώ η συσσώρευση φτωχών στο κάτω άκρο της εισοδηματικής κλίμακας ενισχύει περαιτέρω την
οικονομική και κοινωνική ανισότητα στις κοινωνίες στις οποίες καταφθάνουν οι νέοι μετανάστες . Το
ζήτημα της νέα μετανάστευσης και κατά πόσο οι νέες μεταναστευτικές κοινότητες ενισχύουν ή όχι
την τρομοκρατία που είναι υπό διαρκή διερεύνηση.
Υπάρχουν δύο σχολές σκέψης η μία βλέπει ότι η επιτυχημένη ενσωμάτωση και αφομοίωση των
μεταναστών θα έχει θετικά αποτελέσματα για τις κοινωνίες που υποδέχ ονται τους Μετανάστες. Στην
περίπτωση αυτή μιλάμε για μεταναστευτικές ροές των οποίων τα μέλη και χαρακτηρίζονται από ευελιξία
και διάθεση να αποδεχθούν θέσεις εργασίας που έχουν χαμηλή αμοιβή και που δεν είναι θελκτικές για
τους ντόπιους πληθυσμούς. Η θεωρία αυτή δέχεται ότι με τους μηχανισμούς της κοινωνικής μετάβασης
θα κάνει σε μακροπρόθεσμη βάση δυνατή, μια καλύτερη ζωή αν όχι για την πρώτη γενιά μεταναστών
τουλάχιστον για τα παιδιά τους. Έτσι σταδιακά και με τον καιρό οι νέοι μετανάστες που θα ωφεληθούν
από τη δημόσια δαπάνη θα ενταχθούν και θα αφομοιωθούν και κάποια στιγμή θα αποκτήσουν και
πολιτική συμμετοχή και τρόπο έκφρασης θεσμικούς αυξάνοντας το κόστος ευκαιρίας για την
συναναστροφή με την βία.
Η άλλη θεωρία βασίζεται περισσότερο σε εμπειρικά στοιχεία και ισχυρίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να
υπάρξει ενσωμάτωση. Ότι η μετανάστευση οδηγεί σε φθηνά εργατικά χέρια καθώς αυξάνει την
διαθεσιμότητα ανειδίκευτων εργατών οι οποίοι πέρα από την έλλειψη εκπαίδευσης και προσόντω ν
παραμένουν ασυμβίβαστα προσκολλημένοι στις αξίες