Draje Dergi Draje Dergi || İsyankâr Draje | Page 51

BU SAYFADA DİRENİŞ VAR Yazı: Tolga Öztorun – İllüstrasyon: Demet Özge Aykan #direnDraje Benim de hepiniz gibi kalbim Gezi Parkı için atıyor… Bu ay bunu yazmak farz oldu. Tıpkı dergimizdeki diğer yazar arkadaşlarım gibi… Hepimiz neredeyse aynı konuyu yazmışız idare edin bu ay bizi. #direngeziparkı Otuz altı yaşımdayım, yolumun edebi olarak yarısını geçmişim demek ki… Hayır, direnişe alışkın bir bünyeyim Köprü, möprü – eylem bizden sorulur Ama böylesini görmedim ben… Aslında bir yandan şanslıyım bir daha böyle çok özgürlükçü, bağımsız ve hak severi bir arada görür müyüm bilmem. – Dilerim hep görürüm. Gezi Parkı’nı yakından görmeyen hiç kimse ne demek istediğimi anlayamaz gerçektende… Mahşer yeri, savaş yeri, aynı zaman da cennet orda. Herkes hem sonsuz özgür hem de tam tutsak… Evet bizim bin yıllık Gezi Parkı’mı z Şirinler köyü gibi olmuştu… Peki ya Park’ın esas sakinleri? Köpekler, kediler, kargalar, güvercinler, martılar, sürüngenler, böcekler, karıncalar ve tabii ki AĞAÇLAR… Unutmayın doğa bizim için değil… ama doğa bizim… Mutlu Şirinler köyünde insanlar yardım ve mutluluk içinde yaşıyor ama biz yine sokak hayvanlarını koruyamıyoruz. Gönüllü veteriner hekim çadırı, her yer su kabı, her yer mama kabı, çadırlara girip uyuyan coniler Kaçıp gitmediler hem de bizim gibi… Bizler ile direndiler. Ama gel gör ki kendi evladına acımayan polis bizim evlatlarımıza hiç acır mı? İçim yanıyor... Defalarca gittik her birimiz onlar için oraya, saatlerce telefon, twitter başında koordinasyon sağlamaya çalıştık her biri için ayrı ayrı… Şanslıları kurtardık… Sonuçta onlarcası da öldü… Daha da tek kelime yazmayacağım. Alacağın olsun Türkiye... Onları biz öldürdük…