Draje Dergi Draje Dergi || İsyankâr Draje | Page 51
BU SAYFADA
DİRENİŞ VAR
Yazı: Tolga Öztorun – İllüstrasyon: Demet Özge Aykan
#direnDraje
Benim de hepiniz gibi kalbim Gezi Parkı için
atıyor… Bu ay bunu yazmak farz oldu. Tıpkı
dergimizdeki diğer yazar arkadaşlarım gibi…
Hepimiz neredeyse aynı konuyu yazmışız idare
edin bu ay bizi. #direngeziparkı
Otuz altı yaşımdayım, yolumun edebi olarak
yarısını geçmişim demek ki…
Hayır, direnişe alışkın bir bünyeyim Köprü,
möprü – eylem bizden sorulur Ama böylesini
görmedim ben… Aslında bir yandan şanslıyım
bir daha böyle çok özgürlükçü, bağımsız ve
hak severi bir arada görür müyüm bilmem. –
Dilerim hep görürüm.
Gezi Parkı’nı yakından görmeyen hiç kimse ne
demek istediğimi anlayamaz gerçektende…
Mahşer yeri, savaş yeri, aynı zaman da cennet
orda. Herkes hem sonsuz özgür hem de tam
tutsak…
Evet bizim bin yıllık Gezi Parkı’mı z Şirinler köyü
gibi olmuştu…
Peki ya Park’ın esas sakinleri? Köpekler, kediler,
kargalar, güvercinler, martılar, sürüngenler,
böcekler, karıncalar ve tabii ki AĞAÇLAR…
Unutmayın doğa bizim için değil… ama doğa
bizim…
Mutlu Şirinler köyünde insanlar yardım ve
mutluluk içinde yaşıyor ama biz yine sokak
hayvanlarını koruyamıyoruz. Gönüllü veteriner
hekim çadırı, her yer su kabı, her yer mama
kabı, çadırlara girip uyuyan coniler Kaçıp
gitmediler hem de bizim gibi… Bizler ile
direndiler.
Ama gel gör ki kendi evladına acımayan polis
bizim evlatlarımıza hiç acır mı?
İçim yanıyor...
Defalarca gittik her birimiz onlar için oraya,
saatlerce telefon, twitter başında koordinasyon
sağlamaya çalıştık her biri için ayrı ayrı…
Şanslıları kurtardık…
Sonuçta onlarcası da öldü…
Daha da tek kelime yazmayacağım. Alacağın
olsun Türkiye... Onları biz öldürdük…