Draje Dergi Draje Dergi || İsyankâr Draje | Page 44

44 LATUFF: “SESİMİ DUYAN VAR MI?” Yazı: Erdinç Yücel – textapel.org D ünya karanlık ve her şey hızla çürüyor. Pılımız pırtımızı toplayıp mutlu ve aydınlık sabahlara doğru kaçabileceğimiz neresi var? Nerede güvende hissedebilirsiniz? Nereye kaçabilirsiniz? Türkiye’de yaşarken bir süredir kendimizi giderek daha fazla karanlığa gömülmüş hissettiğimiz elbette doğrudur. Geçmişte yaşadığımız başka karanlık dönemlerde; 12 Mart’larda, 12 Eylül’lerde filan toplumca kaçıp sığınabildiğimiz şeyler vardı. Mizahi geleneklerimizi, Kemal Sunal’ları, Şener Şen’leri, Gırgır’ları, Leman’ları düşünün… Ya da arabeski, Gencebay’ı, Gürses’i… Pekii ya şimdi? Nereye kaçabilirsiniz? Nereye sığınabilirsiniz? Ancak dünya savaşlarına özgü bir çıkışsızlık içinde hissetmeye başladığınızda mizahın ya da estetize edilmiş bir acının da sizi kurtaramadığına şahit olursunuz. Hep birlikte şahit değil miyiz? Çünkü dünya karanlık ve her şey hızla çürümektedir. İşte Latuff tam da bu dünyanın çizeridir. O karikatür çiziyor ama güldürmüyor ve siz yine de onu seviyorsunuz. Mizah sıkılı bir yumruktur derler ama Latuff bir mizahçı değil. Sahi neden karikatür mizahla özdeşleşmek zorunda olsun? Bu ezberler sizi de fazla sıkmadı mı? Nereye kaçabilirsiniz sorusuna bir cevap bulamadıysanız ikinci sorumuz da şudur: Gülünecek ne var? Dünya bunca karanlık ve her şey hızla çürümekteyken neye gülmeyi bekliyorsunuz? Kalabalıklara karşı zalimleri şikâyet edip o