Draje Dergi Draje Dergi || İsyankâr Draje | Page 44
44
LATUFF:
“SESİMİ
DUYAN
VAR MI?”
Yazı: Erdinç Yücel – textapel.org
D
ünya karanlık ve her şey hızla çürüyor.
Pılımız pırtımızı toplayıp mutlu ve aydınlık
sabahlara doğru kaçabileceğimiz
neresi var? Nerede güvende hissedebilirsiniz?
Nereye kaçabilirsiniz? Türkiye’de yaşarken
bir süredir kendimizi giderek daha fazla
karanlığa gömülmüş hissettiğimiz elbette
doğrudur. Geçmişte yaşadığımız başka karanlık
dönemlerde; 12 Mart’larda, 12 Eylül’lerde filan
toplumca kaçıp sığınabildiğimiz şeyler vardı.
Mizahi geleneklerimizi, Kemal Sunal’ları, Şener
Şen’leri, Gırgır’ları, Leman’ları düşünün… Ya da
arabeski, Gencebay’ı, Gürses’i…
Pekii ya şimdi? Nereye kaçabilirsiniz? Nereye
sığınabilirsiniz?
Ancak dünya savaşlarına özgü bir çıkışsızlık
içinde hissetmeye başladığınızda mizahın
ya da estetize edilmiş bir acının da sizi
kurtaramadığına şahit olursunuz. Hep birlikte
şahit değil miyiz?
Çünkü dünya karanlık ve her şey hızla
çürümektedir.
İşte Latuff tam da bu dünyanın çizeridir. O
karikatür çiziyor ama güldürmüyor ve siz yine
de onu seviyorsunuz. Mizah sıkılı bir yumruktur
derler ama Latuff bir mizahçı değil. Sahi neden
karikatür mizahla özdeşleşmek zorunda olsun?
Bu ezberler sizi de fazla sıkmadı mı?
Nereye kaçabilirsiniz sorusuna bir cevap
bulamadıysanız ikinci sorumuz da şudur:
Gülünecek ne var? Dünya bunca karanlık
ve her şey hızla çürümekteyken neye gülmeyi
bekliyorsunuz?
Kalabalıklara karşı zalimleri şikâyet edip o