Krótki przewodnik błądzących 3
Są to ledwie dwa z wielu odniesień do tej ziemi i jej centralnego znaczenia dla żydowskiej historii i tożsamości narodowej .
Za dowód drugi może służyć każdy modlitewnik żydowski , używany na przestrzeni wieków w każdym miejscu na świecie . W liturgii występuje nieskończona liczba odwołań do Syjonu ( synonimu Jerozolimy ) i ziemi Izraela .
Równie silna więź łączy naród żydowski i Jerozolimę .
Ta sięga ok . trzech tysięcy lat , do okresu panowania Króla Dawida , któremu przypisuje się ustanowienie Jerozolimy stolicą Izraela . Od tamtych czasów miasto to jest dla narodu żydowskiego nie tylko geograficznym centrum państwa , ale także duchowym i metafizycznym sercem wiary i tożsamości . W każdym miejscu na Ziemi Żydzi modląc się zwracają swoje oblicze w stronę Jerozolimy . Relacja łącząca Jerozolimę i naród żydowski zajmuje rzeczywiście bezprecedensowe miejsce na kartach historii świata .
To w Jerozolimie wzniesiono obie Świątynie — pierwszą , zbudowaną przez Króla Salomona w 10 wieku p . n . e . i zburzoną w 586 r . p . n . e ., podczas niewoli babilońskiej , oraz drugą , zbudowaną niecały wiek później , odnowioną przez Króla Heroda i zburzoną przez Rzymian w 70 roku n . e .
Jak pisał psalmista - „ Jeżeli zapomnę cię Jerozolimo , niech zdrętwieje prawica moja . Niech przylgnie język mój do podniebienia mojego , jeżelibym nie pamiętał ciebie , jeślibym nie stawił Jerozolimy na przedzie radości mojej ”.
W jednym z komentarzy do Biblii Hebrajskich czytamy , że „ Odkrywamy również , iż istnieje Jerozolima niebiańska , będąca odpowiednikiem Jerozolimy ziemskiej . Z czystej miłości do ziemskiej Jerozolimy Bóg stworzył Sobie jedną wyżej ”.
Ponadto , od ponad trzech tysięcy lat Żydzi podczas wieczerzy sederu pesachowego powtarzają słowa : „ za rok w Jerozolimie ”.