“25th hour” project
Αναστασία Σταμπολόγλου | 1.7.2014
Οι δείκτες παίζουν το παιχνίδι της ζωής
διαγράφουν κύκλους 24ωρους ίδιους ολόιδιους θαρρείς
και η ροή είναι ασταμάτητη...
Μες την ηχώ της ώρας πάλι...
Πάλι θα τρέξω, θα αγωνιστώ, θα ματώσω,
πάλι θα νιώσω, θα τολμήσω, θα θυμώσω,
πάλι θα ιδρώσω, θα πονέσω, θα νοιαστώ,
πάλι θα αγαπήσω, θα ποθήσω, θα χαρώ,
πάλι θα λυγίσω, θα αντέξω, θα ονειρευτώ...
Μες την ηχώ της ώρας κάτι...
Κάτι θα δώσω, θα χάσω, θα κερδίσω,
κάτι θα ονειρευτώ, κάτι θα αναπολήσω, κάτι θα αφήσω πίσω,
κάτι θα με πειράξει, κάτι θα με λυτρώσει,
κάτι θα με γιατρέψει, θα με νιώσει,
κάτι θα με πεισμώσει, θα με κουράσει,
κάτι στα βάθη της ψυχής μου θα φωλιάσει...
Μες την ηχώ της ώρας κάποιος...
Κάποιος θα με αισθανθεί, θα με πονέσει,
κάποιος θα με αγαπήσει, θα με λατρέψει,
κάποιος θα με ζεστάνει, θα με δροσίσει,
κάποιος θα με κατανοήσει, θα με βλάψει,
κάποιος για εμένανε θα κλάψει...
Και έτσι οι δείκτες αργά 24ωρα κινούν
μες το παιχνίδι της ζωής ισορροπούν
κι ενώ τις πρώτες ώρες σπάταλα σκορπώ
τώρα αρχίζω το βλέμμα πότε πίσω πότε μπρος να το γυρνώ,
μέρα την μέρα, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό,
το παιχνίδι με τους δείκτες κατανοώ,
και όταν για μια φορά σπάσω της ώρας τον φραγμό
την 25η ώρα θα ’μαι ευτυχισμένη που τόλμησα να ζω!!!
91