“25th hour” project
Ζώης Καραπάτης | 13.5.2015
Στην 25η ώρα τα λεπτά κυλάνε αντίστροφα σε σχέση με τις υπόλοιπες 24.
Τις στιγμές που κυλάνε τα λεπτά της, το μυαλό φέρνει στην επιφάνεια
υποσυνείδητες σκέψεις που μας τρομάζουν.. Για παράδειγμα η σκέψη
του να μην υπάρχεις, να μη σκέφτεσαι, το απόλυτο τίποτα.. Σκοτάδι
αβάσταχτο το οποίο εγείρει ανάγκες θεοποίησης της ζωής.. Ίσως αυτή η
αναζήτηση να είναι έμφυτη.. Η συνειδητή εξαπάτηση του εαυτού μας η
οποία αντικατοπτρίζεται τέλεια στο θεατρικό χαμόγελο έντονα
μακιγιαρισμένης 80άχρονης με ψευδαισθήσεις.. Ο φόβος του τι
σκέφτονται οι άλλοι για εμάς και η ατελείωτη προσπάθεια να
καλουπώσουμε το είναι μας στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Μια διαρκής
ατελείωτη προσπάθεια εσωτερικής αναζήτησης προκειμένου να
συστηθούμε με τον εαυτό μας.. Κάποια στιγμή τα λεπτά της 25ης ώρας
τελειώνουν.. Η μεγαλύτερη νίκη είναι η απελευθέρωση από τα δεσμά και
τα όρια τα οποία εμείς τοποθετούμε στο μυαλό μας..
718