"25th hour" project | Page 548

“25th hour” project Αριστοτέλης Σαββίδης | 14.2.2015 Συνάντησα τον Κοσμά χθες, και μου είπε πως ανακάλυψε το 25th hour project... Με φανερό ενθουσιασμό αλλά πάντα σκεπτικιστής, διερωτήθηκε πάνω στην έννοια της 25ης ώρας. Αρχικά την συνέλαβε ως απαραίτητη μεταρρύθμιση του ωρολογιακού συστήματος, λόγω κάποιας υποθετικής φυσικής μεταβολής. Θεωρώντας πως μπορούσε να γράψει γι’ αυτό, σημείωσε νοητά μερικές απ’ τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει η «καινούρια» ώρα στους ανθρώπους. Έπειτα από πολλή σκέψη, κατέληξε στο ότι ο αντίκτυπος δεν θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικός. Απογοητευμένος, βάλθηκε να εξερευνεί άλλες πτυχές της 25ης ώρας. Εξαντλώντας κάθε πιθανό ερωτικό, χρονικό ή συμπαντικό συμβολισμό, ο Κοσμάς άρχισε να εκνευρίζεται. Όλο το βράδυ γυρόφερνε στο δωμάτιό του, και τα βήματά του γίνονταν όλο και πιο απελπισμένα. Είχε ξύλινο πάτωμα, και αυτή η βραδινή του ανησυχία, δεν μπορούσε να μείνει απαρατήρητη στους γείτονες. Ένας απ’ αυτούς του χτύπησε την πόρτα για να παραπονεθεί. Είπε πως είναι ανήκουστο οι άνθρωποι να περπατάνε στα δωμάτιά τους τη νύχτα, και ειδικά όταν το πάτωμα είναι ξύλινο! 24 ώρες τη μέρα, όλοι περπατάτε σε ξύλινα πατώματα πάνω απ’ τα κεφάλια μας! Ξέρετε τι ώρα είναι; Βλέποντας την μία το εξαγριωμένο ύφος του γείτονα, και την άλλη το ρολόι που έδειχνε τέσσερις και είκοσι εφτά, ο Κοσμάς επιτέλους κατάλαβε... - Το βρήκα!!! Ο άλλος τον κοίταξε με απορία, αλλά ο Κοσμάς του είχε ήδη κλείσει την πόρτα και έγραφε. Όλα είχαν νόημα πλέον, το ρολόι, οι ώρες, η άκαρπη προσπάθειά του μέχρι τότε, το ξύλινο πάτωμα. Έγραφε σαν χείμαρρος. Μου είπε πως η σύλληψη της ιδέας άξιζε την ταλαιπωρία... Τον ρώτησα τι ήταν. - Είναι πολύ απλό... 548