“25th hour” project
Lilly June | 13.11.2014
Τις πιο μαγικές, αληθινές αλλά και δύσκολες στιγμές της , τις ζούσε μέσα
στην 25η ώρα… Τότε που το ρολόι σταματούσε για αυτήν, ο χρόνος δεν
είχε καμία σημασία και βρισκόταν μόνη, αντιμέτωπη με τις αλήθειες της
και τα ψέματά της…
Ήταν μια ώρα οποιαδήποτε μέσα στην ημέρα, μα και έξω από αυτήν…
Ήταν η ώρα που δραπέτευε από τα γήινα και τα τετριμμένα και μπορούσε
επιτέλους να είναι ο εαυτός της και να είναι με τον εαυτό της… Εκείνη ,
οι καθρέφτες της, η μουσική , τα όνειρα, οι φόβοι της και οι σκέψεις της…
Τίποτα δεν μπορούσε να την αγγίξει τότε… Ήταν ρευστή, αερικό , χωρίς
σώμα, μόνο ψυχή, συναίσθημα και σκέψεις… Μεταφερόταν εκεί που
πραγματικά ανήκε… Σε ένα πολύχρωμο, σκοτεινό μέρος που όλα ήταν
ιδανικά, μα και τρομαχτικά
…Μέσα της…
Κολυμπούσε στον βυθό όσων ένιωθε , περπατούσε στους διαδρόμους
του μυαλού της και έσκαβε βαθιά για να βρει τα πραγματικά της θέλω.
Μόνο την 25η ώρα αισθανόταν ελεύθερη… Ελεύθερη από όλα και όλους
γύρω της μα και δέσμια του δικού της κόσμου…
Περίεργο , όμως ήθελε με κάποιον να μοιραστεί την 25η ώρα της… ή την
δική του… θα το ρίσκαρε… κι ας σήμαινε αυτό πως θα έμενε πολύ
περισσότερο χρόνο κολλημένη στην 25η ώρα…
392