“25th hour” project
ξανά και ξανά. Μπορώ ακόμη και να τους κοροϊδεύω αφού δεν θα δω
ποτέ το αποτέλεσμα των πράξεών μου…
Ας μην κοροϊδευόμαστε! δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο! Έχω αγάπη μέσα
μου! Ακόμη κι εδώ, ακόμη κι έτσι, έχω αγάπη! Είναι αναφαίρετο
δικαίωμά μου να αγαπάω, να μην θέλω να πληγώσω κανέναν, να
νοιάζομαι για ό,τι αφήνω πίσω αλλά και για ό,τι δεν καταφέρνω να
ολοκληρώσω. Είχε γράψει άλλωστε κι ένας φίλος κάποτε πως “ακόμη και
στο πιο βαθύ σκοτάδι υπάρχει λίγο φως που μας αγγίζει” και πως «και
στα πιο βαθιά και σκοτεινά κελιά του Άδη υπάρχει λίγο φως που ο Θεός
μας χαρίζει». Σε όποιον καταφέρει να διαβάσει τα λόγια μου… Αγάπη
ζητώ να έχετε στην καρδιά σας! Και να κάνετε υπομονή! Να μην εύχεστε
πράγματα που θα μετανιώσετε αργότερα! Εγώ ζω τη δική μου 25η ώρα!
Ξανά και ξανά! Εσείς έχετε την ευκαιρία να ζείτε κάθε ώρα σας
διαφορετικά! Μην τις χαραμίσετε στη μιζέρια και τη γκρίνια!
Είναι μοναχικά εδώ πράγματι… Είναι η δική μου 25η ώρα… Όμως ακόμη
κι εδώ έχει αγάπη…
364