"25th hour" project | Page 356

“25th hour” project Γιώτα Φλώρου | 24.10.2014 Καθόταν σε μία από εκείνες τις μονές θέσεις που είναι κοντά στον οδηγό. Σε εκείνες τις μπροστινές θέσεις, που είναι ανάποδα και δεν τις προτιμούν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία γιατί λένε πως «ζαλίζονται». Μια θέση γκρι με κίτρινους και πράσινους κύκλους. Για μένα, εκείνη η πρώτη μέρα της επιστροφής στα «ίδια», μετά την ανεμελιά των διακοπών του καλοκαιριού ήταν πάνω από όλα μια άρνηση. Το σώμα δεν υπάκουε, ήθελε να βρίσκεται αλλού, μέσα στο στοιχείο του αλατισμένου νερού. Το μυαλό, από την άλλη, προσπαθούσε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, σαν πιο λογικό που είναι. Τελικά, τα κατάφερε. Να επαναφέρει στα «ίσα», στην κατάσταση προ των διακοπών το ανθρώπινο μου σύστημα, να θυμηθώ τη ρουτίνα της διαδρομής, τα κτί ρια, τα αυτοκίνητα, τις άσεμνες λέξεις και χειρονομίες. Αν τώρα μιλάω για μένα είναι για να τραβήξω περισσότερο την προσοχή στον εαυτό μου. Λάθος μου μεγάλο γιατί το θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά εκείνη. Δεν θυμάμαι σε ποια στάση μπήκε. Μπορεί να ήταν εκεί πριν από μένα, να στεκόταν όρθια προσπαθώντας να συγκρατηθεί. Να κρατηθεί για να μην πέσει με τα απότομα «σταμάτα» και «ξεκίνα», να κρατηθεί να μην λυγίσει. Δεν θα το ήθελε καθόλου, δεν θα ήθελε να αναρωτηθεί: «Τι θα πει ο κόσμος;», ούτε θα ήθελε να προστάζει από μέσα της τον εαυτό της: «Όχι τώρα, όχι εδώ!». Νομίζω πως τελικά δεν τα κατάφερε. Ήταν κομψή και αρκετά καλά ντυμένη, όχι όπως ντύνονται συνήθως οι άνθρωποι στα λεωφορεία, στις μεσαίες συνοικίες. Μπλε φόρεμα, μαλλιά μέχρι τους ώμους. Και στα μάτια εκείνα τα γυαλιά, τα μαύρα, τα μεγάλα, όχι σαν της Τζάκι ακριβώς, λίγο μικρότερα. Ηλικία κάπου μετά τα τριάντα πέντε. Αφού πέρασαν τα χιλιόμετρα που έπρεπε να διανύσω, γιατί εκείνη την ημέρα, εκτός από την επιστροφή στην πόλη, είχα τόσα άλλα σημαντικά στο μυαλό μου, ήρθε η ώρα που έπρεπε να κατέβω. Μπροστά σε εκείνο το πολύχρωμο κατάστημα με τα παιχνίδια και τα σχολικά. Αυτό που κάνω πάντα για να μην πέφτω πάνω σε ανθρώπους και να μην αναγκαστώ να πατήσω κανέναν -είναι το χειρότερο μου- είναι να σηκώνομαι στην προηγούμενη στάση, όταν το όχημα είναι 356