"25th hour" project | Page 317

“25th hour” project Το ίδιο θα συνέβαινε και με τις υπόλοιπες επιλογές στη ζωή μου. Θα ήταν δικές μου. Οι δικές μου επιλογές. Τον άφησα να ατενίζει το χάος του σκοτεινού ορίζοντα και να κάνει τους υπολογισμούς του. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα προς το αμάξι του. Τα κλειδιά βρίσκονταν εκεί, δίπλα στο τιμόνι. Έβαλα μπρος και έφυγα. Δεν έκανε καμία προσπάθεια να με εμποδίσει ή να με προλάβει. Στο κάθισμα του συνοδηγού είχε αφήσει το όπλο του και το λεξικό. Το ρολόι του αμαξιού έλεγε δύο και είκοσι μετά τα μεσάνυχτα. Η 25η ώρα είχε τελειώσει. Αφού απομακρύνθηκα, άκουσα ήχους από το πορτμπαγκάζ. Κάποιος τυχερός είχε μόλις γλιτώσει. Θα μπορούσα όμως πριν τον αφήσω ελεύθερο, να διασκεδάσω λίγο μαζί του. Να τοποθετήσω το όπλο στον κρόταφό του και να του προτείνω μια συμφωνία. Να βρει τη ρίζα μιας λέξης ή ενός αριθμού. Αλλά αυτό δεν θα ήταν πρωτότυπο. Γι’ αυτό πάτησα απλά το γκάζι και κατευθύνθηκα προς το σπίτι. Ήθελα απλώς να γράψω… 317