"25th hour" project | Page 299

“25th hour” project «Αν υπήρχε λόγος, πρώτος εγώ θα απεργούσα. Αλλά να είμαστε και λογικοί, ρε Ζωή. Τόση φασαρία για μια ώρα; Τι είναι μια ώρα; Τίποτα. Ούτε που θα την καταλάβουμε». «Τη ζωή μας ούτε που θα την καταλάβουμε, Σωτήρη». Με κοίταξε στα μάτια. «Σκέφτηκες, Σωτήρη, ότι με τον εκσυγχρονισμό του 25ωρου θα πεθάνεις νεότερος;» Μου κόπηκαν τα πόδια. «Θα με πεθάνει πριν την ώρα μου, ο πούστης» φώναξα. «Για φέρε εδώ» της είπα. Έκανα τους υπολογισμούς μου και κουνήθηκα από τη θέση μου. Ε, όχι και να παραβιάζουμε τους νόμους της φύσης. «Να παραιτηθούμε καλύτερα», ψιθύρισα σε λίγο. “Ας πάνε άλλα κορόιδα να πεθάνουν”, σκέφτηκα. “Εγώ θα τη σκαπουλάρω”. «Δεν είναι λύση αυτή. Κι αν παραιτηθούμε εμείς, τι θα γίνει; Θα πάνε άλλοι. Όχι, δεν θα θυσιάσουμε τη ζωή για χάρη τους», είπε η Ζωή. «Καλύτερα να παραιτηθούμε σου λέω, ξέρω εγώ». «Η Ζωή δεν παραιτείται!» «Εγώ πάντως θα παραιτηθώ. Θα βρω καμιά άλλη δουλίτσα και όλα εντάξει». «Πού θα βρεις δουλειά, ρε Σωτήρη; Άσε που όπου κι αν πας τα ίδια θα συναντήσεις κι εκεί». «Λες, ε;» «Βέβαια. Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε, Σωτήρη, δεν γίνεται αλλιώς» «Να διαμαρτυρηθώ κι εγώ;» «Δεν ξέρω, σκέψου το. Η Ζωή πάντως αύριο θα είναι απέξω. Δεν θα μας πεθάνουν αυτοί. Αν θέλεις έλα». 299