“25th hour” project
Ερασιτέχνης της ζωής | 26.8.2014
Στην 25η ώρα θα έπειθα τους πάντες ότι παντού έχουμε πάνω μας
μύτη, μάτια, αυτιά.
Παντού. Όπως και στόμα.
Κι ας το ονομάζουν αυτό κάποιοι διαίσθηση/ένστικτο ή
όπως θέλεις.
Πάντως, θα ήμουν ορφανή.
Θα ήμουν αυτόβουλη.
Δε θα είχα αυτές τις ψεύτικες φίλες.
Και δε θα με τριγύριζαν τα μέσα.
Δε θα έβρισκα κανένα του υπουργείου έξω από το σπίτι μου.
Μόνο το αεράκι
θα με υποδεχόταν
Στην 25η ώρα θα είχα
τη δουλειά και το
φίλο που θέλω
εγώ
Χωρίς αστυνομίες.
Χωρίς μάσκες
του καλού.
Θα έμπαινα
γυμνή στη θάλασσα.
Εγώ και το κορμί μου όπως είμαι
Χρειάζεται και η ψυχή μπάνιο.
227