"25th hour" project | Page 209

“25th hour” project Κασσάνδρα Αλογοσκούφι | 16.8.2014 Ο ίππος με είχε γοητεύσει. Τον είχα συναντήσει αρχές καλοκαιριού και η καρδιά μου σφίχτηκε από την πρώτη στιγμή. Τότε ήταν που ράγισε ο χρόνος και εμφανισθεί εκείνη η ενδιάμεση η ώρα η από καιρού εξαφανισμένη εντός της οποίας η μαγεία η μεταφυσική και κάθε μυστήριο καιρού κρύβεται εντός της. Ο ίππος με είχε γοητεύσει. Ήταν μαύρος δωδεκαετής και τα πόδια του ξεπέρναγαν το ύψος μου. Κάλπαζαν ρυθμικά και τα πέταλά του ακούγονταν πάνω στο τσιμεντένιο κράσπεδο σα σήμαντρο εκεί στου Αϊ Γιώργη το εκκλησίασμα. Ο ίππος με είχε γοητεύσει. Ήμουν ερωτευμένη με τον ίππο. Γύρευα μυστικά μια συνεύρεση σε εκείνη την χαμένη ώρα τη λεγόμενη 25η που κρύβεται μεταξύ των ημερών και μέσα της κρύβει τελώνια πνεύματα και κάθε πέρας φυσικής. Ήμουν ερωτευμένη με τον ίππο. Εκεί, έστεκα δειλά στο πλευρό του. Κάθε φορά που δοκίμαζα να τον αγγίξω εκείνος τιναζόταν σαν από οίστρο και όντως ένα έντομο πετάριζε στα πέριξ κάθε φορά που ήλπιζα να εκδηλώσω την ευγένειά μου. Ήταν η μύγα του θυμικού. Ήταν το απώτερο