“25th hour” project
Θα μείνω μόνη και πάλι, θα ντυθώ με το σεντόνι που έχει κρατήσει το
άρωμα σου.
Θα βγω στη βεράντα και το φεγγάρι θα γελά με την αφέλεια μου.
Τα μάτια μου κλείνουν και σε ονειρεύομαι δίπλα μου. Μα εσύ φοβάσαι
την αγάπη.
Μέσα στο πλήθος απαρατήρητος τριγυρίζεις, δίχως μυρωδιά, κενός από
μνήμη.
Με μια σταγόνα έρωτα που στέγνωσε μέσα σου, με ένα φως που
γλίστρησε στη χαραμάδα του χρόνου σου.
Την 25η ώρα που με αγαπάς, μόνο να μ΄ αγαπάς.
176