“25th hour” project
Μικέλα Φερούση | 19.7.2014
Η τύχη του ήταν τέτοια που τον έριξε ώρα αιχμής στην Κηφισίας. Το
αυτοκίνητο στ’ αριστερά του φιλοξενούσε ένα ζευγάρι που τσακωνόταν
για το δρομολόγιο. Η κοπέλα επέμενε να πάνε από κέντρο, ενώ ο
αγαπημένος της επιχειρηματολογούσε υπέρ της Καλλιρόης, βασιζόμενος
στη γυναικεία ικανότητα οδήγησης. Απ’ τα δεξιά, η εξάτμιση μιας
μηχανής βρυχόταν, αναδεικνύοντας τον νευρικό οδηγό της που μόλις
είχε αρχίσει να βρίζει γιατί δεν χωρούσε να περάσει μπροστά. Κι ο
Γιώργος στη μέση, πνιγμένος μες τα σωληνάκια του οξυγόνου, δεμένος
εδώ κι ένα τέταρτο στο φορείο του ασθενοφόρου που αγκομαχούσε να
φτάσει στον προορισμό του. Ένας Γιώργος μέσα στους τόσους άλλους,
που μόλις ένα εικοσιτετράωρο πριν σχεδίαζε το τριήμερο του Αγ.
Πνεύματος.
Τί ζήτησε; Μια μέρα επιπλέον άδεια, να προλάβει να ευχαριστηθεί το
χωριό του. Να πάρει τη γυναίκα του και την κόρη του να πάνε μια
εκδρομή, να προλάβει λίγο να τους δει προτού ξαναβουτήξει στην οθόνη
με τα νούμερα και τον υπερβολικό κλιματισμό που του αναζωπύρωνε το
αυχενικό του. Να δει και η Λυδία λίγο τον παππού της, να πάψει να
παραπονιέται ότι της λείπει. Να σταματήσει και η γυναίκα να γκρινιάζει
ότι τον έβλεπε μονίμως κουρασμένο, ότι είχε βαρεθεί να ζει μ’ έναν
άντρα 38 χρονών που συμπεριφερόταν σαν πενηντάρης. Αλλά ούτε αυτή
τη χάρη δεν του έκανε ο άπληστος διευθυντής του.
«Πάλι θα λείψεις βρε Γιώργο; Προχθές ήσουν για check up, τώρα θέλεις
άλλη μια μέρα ενώ έχουμε τριήμερο. δεν μπορώ να σου δώσω κι άλλη
άδεια, πρέπει να προλάβουμε να κλείσουμε το project πριν τη Δευτέρα,
να μας βγάλουν την εκκαθάριση για να πληρωθούμε. Μια Παρασκευή
είναι, κάνε υπομονή».
Το ξανασκέφτηκε ο Γιώργος κι είπε να κάνει υπομονή. Σε τελική ανάλυση,
για την οικογένειά του τα έκανε όλα. Την υπομονή, τις υπερωρίες, το να
κρατάει το στόμα του κλειστό κάθε φορά που ο διευθυντής εξαπέλυε
άλλη μια προσβολή… Για να έχει η Λυδία όσα παιχνίδια θέλει, για να
μπορεί να κάνει και μπαλέτο, για να είναι η γυναίκα του περήφανη για
τον ικανό άντρα που διάλεξε.
Τόση προσπάθεια και να μην μπορεί τώρα να ξεκολλήσει απ’ την
Κηφισίας. Μόλις άρχισε να ακούει τη σειρήνα, ένιωσε μια αργή κίνηση.
142