"25th hour" project | Page 122

“25th hour” project «Μα φυσικά! Αλίμονο αν δεν ξέρω εγώ, τι συμβαίνει στον κόσμο της γραφής. Ξέρω ποιος είσαι, ξέρω από πού το έσκασες και ξέρω επίσης και πόσο χρόνος σου απομένει, μέχρι…» «Πόσος χρόνος μου απομένει; Τι εννοείς κυρά Γραμματική; Τι εννοείς; Τρομάζω…» «Μην φοβάσαι, ηρέμησε. Άκου με! Φεύγοντας από την πρόταση του συγγραφέα, δυστυχώς ενεργοποίησες την κλεψύδρα της διαγραφής. Είναι μία κλεψύδρα διάρκειας 25 ωρών. Όσοι χαρακτήρες το σκάνε από προτάσεις έχουν μόνο 25 ώρες να βρουν άλλες προτάσεις να χωθούν, αλλιώς τους αρπάζει η λήθη. Έτσι κι εσύ, αλλά το κακό είναι ότι έχεις ήδη ξοδέψει αρκετές ώρες και ο χρόνος που σου απομένει είναι λίγος. Βιάσου, αν δεν θες να ξεχαστείς για πάντα». Έφυγε μα σκυμμένο κεφάλι. Τρομοκρατημένο και απογοητευμένο. Συνάντησε πολλούς ανθρώπους. Άκουσε πολλές συζητήσεις, μπήκε πολλές φορές στον πειρασμό να τρυπώσει ανάμεσα στις προτάσεις τους, κάποια στιγμή θέλησε να μπει καταφατικά και με ορμή σε μία πρόταση γάμου, αλλά ευτυχώς έκανε πίσω βλέποντας το βλέμμα αδιαφορίας της μέλλουσας νύφης. Η απογοήτευση το κυρίευε. Η απόγνωση του μεγάλωνε. Η ανησυχία ότι θα έμενε για πάντα μόνο του, ένα απλό και ταπεινό “ναι” να αιωρείται στο σύμπαν, ξεχασμένο από όλους του προκαλούσε μελαγχολία. Ώσπου ξαφνικά, άκουσε έναν γνώριμο ήχο. Ένα μικρό, απλό χαριτωμένο βαλς. Προερχόταν από το ίδιο τζουκ μποξ, από την ίδια γωνιά στην αρχή της περιπέτειας του. Μόνο που τώρα στο τραπεζάκι δεν καθόταν ο συγγραφέας, δεν βρίσκονταν πουθενά μολύβια και χαρτιά, δεν υπήρχαν ποτήρια γεμάτα αλκοόλ, δεν υπήρχε πουθενά στον χώρο η μυρωδιά των βαριών άφιλτρων γαλλικών τσιγάρων αυτού του «ποταπού υποκειμένου». Είχε φύγει από ώρες. Κοίταξε το ρολόι. Στη θέση που πριν από 25 ώρες εγκατέλε ιψε το κείμενο, βρισκόταν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Αυτός γύρω στα 80. Ανοιχτόχρωμη μπεζ τραγιάσκα ( με λεπτές, σκούρες μπλε, ζιγκ-ζαγκ ρίγες), γκρίζα κοντοκουρεμένα μαλλιά στους κροτάφους, χωρίς γυαλιά, με ένα μπλε σουέτερ και γκρι παντελόνι. Αυτή όχι πάνω από 75, με επιμελημένη πάντα την γκρι-μπλε κόμμωση της, γυαλιά πρεσβυωπίας καθισμένη να διαβάζει ένα μικρό καφέ βιβλίο. Ένα επίσης κομψό γκρι ταγεράκι, την έκανε να φαίνεται νεότερη από ότι ήταν. 122