Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα
Μαρούλα Κλιάφα
Εργασίες μαθητών του Β5 του 3ου Γυμνασίου Καβάλας
1.Πώς συσχετίζεται ο τίτλος με το περιεχόμενο του βιβλίου; (Ελένη Π.)
Το έργο της Μ.Κλιάφα τιτλοφορείται «Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα». Πρόκειται
για έναν τίτλο σύντομο,απλό και κατανοητό στον αναγνώστη,που ανταποκρίνεται
στο περιεχόμενο του κειμένου και συσχετίζεται άμεσα μ’αυτό, όπως μπορεί να
διαπιστώσει κανείς μετά την βαθύτερη κατανόηση του έργου. Ωστόσο ο τίτλος δεν
παύει να είναι και ελλειπτικός ως προς τις πληροφορίες που παρέχει. Αναφέρει απλά
ένα γυναικείο όνομα και μάλιστα ασυνήθιστο-Ρεβέκκα- χωρίς κανένα άλλο στοιχείο
να προϊδεάζει τον αναγνώστη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο αυτού του προσώπου και
κυρίως για την εβραϊκή καταγωγή του,κάτι που επιβεβαιώνεται.
Από την άλλη, η λέξη μπαλάντα παραπέμπει στο μελαγχολικό χαρακτήρα του
βιβλίου. Πράγματι, το κείμενο μοιάζει με μια μπαλάντα, ένα ήρεμο τραγούδι,γεμάτο
κρυφά νοήματα, κατακλυσμένο από συναισθήματα, όπως και η ζωή της Ρεβέκκας
που είναι γεμάτη από στιγμές δυστυχίας, μοναξιάς αλλά και από ερωτικές στιγμές.
Η παρτιτούρα με την υπέροχη μελωδία που έστειλε ο Κων/νος στη Ρεβέκκα φαίνεται
να εκφράζει ολόκληρη τη ζωή της. Το πρώτο μέρος της μπαλάντας, αργό και
στοχαστικό που εξελίσσεται σε ένα αντάντε που θυμίζει κελάρυσμα
νερού,φεγγαρόφωτο και λόγια ερωτικά, αναλογεί στη χρονική περίοδο όπου στο
σπίτι, στην οικογένεια και στη ζωή της Ρεβέκκας επικρατεί ένα ήρεμο κλίμα και όλα
κυλούν ομαλά.
Στη συνέχεια της μπαλάντας, ακολουθεί ένα αλέγκρο γεμάτο συναισθήματα που
καταλήγει-σαν μια υπόσχεση-σε έναν καταρράκτη από νότες. Έτσι και στη ζωή της
Ρεβέκκας, με την εμφάνιση του Αντρίκου και του Κων/νου είναι έντονο το ερωτικό
στοιχείο.
Από τη μπαλάντα παραλείπονται τα πιο λυπητερά γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή
της Ρεβέκκας και η μπαλάντα τελειώνει με μία συγχορδία χαράς και θριάμβου.
Το γεγονός σαφώς ότι λείπει μια νότα από το πιάνο, μας δείχνει πως η ζωή της
πρωταγωνίστριας συνεχίζεται με κενά και παραλείψεις αγαπημένων προσώπων.
Αυτό όμως η Ρεβέκκα το δέχεται, και η φράση «θα ακούω αυτή τη νότα
νοερά»,σημαίνει πως για τη Ρεβέκκα αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δε έφυγαν, ούτε θα
φύγουν από την καρδιά, την ψυχή και το νου της, ακόμα και αν σωματικά δεν
μπορούν να είναι εκεί μαζί της.
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε πως ολόκληρη η ζωή της Ρεβέκκας, συμπυκνώνεται μέσα στην
μπαλάντα του Κων/νου. Νιώθοντας τη μουσική να γλιστράει κάτω από τα δάκτυλά
της, να κυλάει μέσα της, συνειδητοποιεί πως είναι έτοιμη να αρχίσει μια καινούρια
ζωή, γράφοντας έτσι μια καινούρια μπαλάντα.